Το Λιοντάρι και ο Μονόκερως

«Καθώς γράφω, βαθιά πολιτισμένοι άνθρωποι πετούν από πάνω μου,

προσπαθώντας να με σκοτώσουν».

Έτσι αρχίζει το εκτενές δοκίμιο του Τζορτζ Όργουελ, υπηρετώντας διπλό ρόλο καθώς μας βάζει και στο κλίμα των αρχών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και στο λογοτεχνικό ύφος του συγγραφέα, με την αμεσότητα, την καρτερία και το λεπτεπίλεπτο χιούμορ. Είναι οι βομβαρδισμοί του Λονδίνου από τα γερμανικά αεροπλάνα ενώ ο ναζισμός απλώνεται στην Ευρώπη, απειλώντας ολόκληρο τον κόσμο, μαζί και την αγγλική ψυχή.

Σ’ αυτό το κατ’ εξοχήν πολιτικό κείμενο που δημοσιεύτηκε λίγες εβδομάδες πριν να εισβάλουν τα ναζιστικά στρατεύματα στην ΕΣΣΔ, ο Όργουελ αναλύει τις έννοιες του εθνικισμού και του πατριωτισμού, αναζητώντας συγχρόνως διεξόδους «οικουμενικότητας».

Το Λιοντάρι και ο Μονόκερως είναι ένα μεγάλο μάθημα πολιτικής σκέψης.