Νεράιδες στο βυθό

Ραγισμένη Κλεψύδρα Χρόνος… Αιώνιος όταν λείπεις μακριά μου Χρόνος… Κλεψύδρα που θέλω να σπάσω όταν είμαι στην αγκαλιά σου Μάτια θλιμμένα, σιωπηλά χωρίς τα δικά σου Μάτια δικά σου για να κοιτούν μόνο τα δικά μου Νύχτα κρύα χωρίς το σώμα σου Νύχτα φλογερή γιορτάζει τον έρωτά σου Έρωτας, οδηγός, και δήμιος και Θεός με οδηγεί στην καρδιά σου Κερκόπορτες ψηλές, δρόμος σκοτεινός, πόσο φοβάμαι μακριά σου Έρωτας…πόσες μορφές μπορεί ακόμη να πάρει με τα φτερά σου Δαίμονας και άγγελος μαζί με παραμυθιάζει με τα φιλιά του Μα ξέρω πως πάλι θα χαθεί για να με ελευθερώσει από τα δεσμά του… Τελικός προορισμός, φωτιά και στάχτη Μα από τα χέρια τα δικά του