Το τυφλό ηλιοτρόπιο

Ιούνιος του 307 π.Χ. Ο ήλιος μόλις είχε ανατείλει από την κορφή του Υμηττού κι άρχισε σιγά-σιγά να διαλύεται το πούσι που σκέπαζε σαν άσπρο σεντόνι τη θάλασσα. Τα πλοία που έριξαν άγκυρα στο λιμάνι της Μουνιχίας τη δεύτερη χρονιά της 118ης Ολυμπιάδας δεν ήταν τελικά του Πτολεμαίου, όπως αβασάνιστα είχαν πιστέψει οι Αθηναίοι που ετοιμάζονταν για την υποδοχή του βασιλιά της Αιγύπτου. Ήταν του άρχοντα Δημητρίου, γιου του Αντιγόνου και άσπονδου εχθρού του Πτολεμαίου… Οι Αθηναίοι κατάλαβαν το λάθος τους κι έστειλαν στρατό στη Μουνιχία για να προβάλει αντίσταση… Κανένα από τα πρόσωπα αυτού του μυθιστορήματος δεν είναι φανταστικό. Είναι όλα πρόσωπα υπαρκτά που έζησαν σ’ αυτή τη χώρα που ζούμε σήμερα εμείς, πριν από 2.300 χρόνια. Ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο θα παρατηρήσει ότι τα πρόσωπα αυτά είναι σαν να ζουν στη σημερινή εποχή και να κινούνται ανάμεσά μας, παρότι έχουν περάσει από τότε 23 αιώνες.