Άνοιξη

Τι συνδέει την Κάθριν Μάνσφιλντ, τον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Ρίλκε, τον Μπετόβεν, το #MeToo, το Μπρέξιτ, τις ψευδείς ειδήσεις, τον θάνατο, τη ζωή, τον βορρά, τον νότο, την ανατολή, τη δύση, έναν άντρα που θρηνεί το παρελθόν και μια γυναίκα παγιδευμένη στο παρόν; Η απάντηση είναι μία αλλά πολύπλευρη. Άνοιξη. Η μεγάλη συνδετική δύναμη. Προσβλέποντας στη μετακένωση της αφήγησης με τον χρόνο και παραλλάσσοντας το θέμα ενός από τα πιο πεισματικά και θυελλώδη έργα του Σαίξπηρ (Περικλής), η Άλι Σμιθ επανακάμπτει για να διηγηθεί την απίθανη ιστορία μιας απίθανης εποχής. Σε μια εποχή τειχών και εγκλεισμού, η ίδια ανοίγει την πόρτα. Η εποχή που ζούμε αλλάζει φύση. Θα αλλάξει τη φύση της αφήγησης; Η ελπίδα αναβλύζει αιώνια.

Το τρίτο αυτόνομο μυθιστορηματικό μέρος του λαμπρού Κουαρτέτου των Εποχών της Σκοτσέζας συγγραφέως στηρίζεται στα προηγούμενα μοτίβα της δημιουργικότητας και της φιλίας, εμβαθύνοντας περισσότερο στα γεγονότα της επικαιρότητας και εξετάζοντας με κοφτερό βλέμμα το ζήτημα της μεταχείρισης των μεταναστών.

Όπως λέει κάπου και μια ηρωίδα, «Οι ιστορίες αυτές είναι απόλυτα σοβαρές, έχουν να κάνουν με μεταμόρφωση».