Τα παιδιά της μεγάλης σιωπής

Ανατολική Γερµανία, αρχές της δεκαετίας του ’50.

Ο Σταύρος, γεννηµένος στη σκληρή ελληνική επαρχία ανήµερα της γερµανικής εισβολής το 1941, έχει εκπατριστεί την περίοδο του Εµφυλίου και, µαζί µε εκατοντάδες άλλα παιδιά, γνωστά ως «παιδιά του Μάρκου», έχει εγκατασταθεί στη Λαϊκή Δηµοκρατία της Γερµανίας, όπου φοιτά στο δηµοτικό σχολείο Ελεύθερη Ελλάδα στο Ράντεµποϊλ της Δρέσδης. Ο δάσκαλος Πέτρος Νικολάου, πολιτικός πρόσφυγας του οποίου η δράση στον ΕΛΑΣ ανακόπηκε από τη φυµατίωση, θέτει τον χαρισµατικό, εκ γενετής µονόχειρα, Σταύρο υπό την προστασία του. Στη Δρέσδη ζει και ο θείος του παιδιού Γιάννης Παπαδάκος, γιος του ιδρυτή της περίφηµης καπνοβιοµηχανίας Πάπαλαντ, που άλλαξε χέρια την περίοδο του ναζισµού.

Όταν ο Σταύρος θα τον συναντήσει το 1964, θα ξεκινήσει και η αισθηµατική αγωγή του. Θα νιώσει τα πρώτα του ερωτικά σκιρτήµατα για τη Σιµόνε, την Εβραία γυναίκα του Παπαδάκου. Η γνωριµία του, όµως, µε τη Μάρτα, ένα από τα «παιδιά του Χίµλερ», θα είναι η αρχή µιας παθιασµένης ερωτικής ιστορίας που θα εξελιχθεί σε ένα ψυχροπολεµικό κατασκοπευτικό θρίλερ υπό το άγρυπνο µάτι της Στάζι.

Μια ιστορία για τα παιδιά που βρέθηκαν, ερήµην τους, στην «άλλη πλευρά», ένα µυθιστόρηµα για τη βαρύτατη σκιά που ρίχνει η Ιστορία στη ζωή των ανθρώπων, για την ταυτότητα των ξεριζωµένων, για τα τραύµατα του Ψυχρού Πολέµου.