Στάλαγκ VI C

Δώδεκα μέρες μετά την απελευθέρωση, πέθανε ο φίλος που μαζί του πέρασα όλον εκείνον το δύσκολο καιρό μέχρι τελευταία που έφυγε από το νοσοκομείο. Εγώ έμεινα και εκεί με βρήκε η απελευθέρωση. Όταν, λίγο αργότερα, πριν φύγουμε για το γυρισμό, βρήκα την ομάδα του, ένας, εκτελώντας την τελευταία του παραγγελία, μου παρέδωσε ένα πακέτο. Χρόνια τώρα το κρατούσε κλειστό. Φοβόμουνα να τ ανοίξω όπως φοβόμαστε ν ανοίξουμε μια πληγή. Τώρα τελευταία η γυναίκα μου με πίεσε πολύ. Κι ένα βράδυ έξω φυσούσε δυνατά και βούιζε ο αέρας -τ αποφασίσαμε. Μέσα ήταν η ταυτότητά του, ένα μετάλλινο ορθογώνιο, διάτρητο στη μέση κι απάνω τα στοιχεία του φίλου μου: Στάλαγκ VI C. Νο 114.003. Ύστερα ένα κομμάτι από κουβέρτα στενόμακρο -το θυμάμαι, τύλιγε μ αυτό το κεφάλι του- ένα βαρύ ξύλινο sabot, τρύπιο στη φτέρνα με ξεραμένο αίμα στο χείλος πίσω και πάνω στο χτένι κι η καρτέλα του Νοσοκομείου: Lungen T.B.C., το διάγραμμα του πυρετού του -σταματούσε στις 28 Απρίλη (του 1945) και τελευταία η ένδειξη: Mort. Από κάτω ένα μάτσο χαρτιά. Ήταν κάτι χαρτιά μικρά, κομματάκια, γραμμένα με μολύβι. Δυσκολοδιάβαστα από την αταξία κι από τον καιρό που πέρασε...