Στ Ανάπλι...

Μια τάξη, η μικροαστική· μια πόλη, το Ναύπλιο (κι η Αθήνα και μερικές άλλες)· μια εποχή, οι δεκαετίες του 50 και του 60, αλλά και τα πρόσφατα χρόνια. Ανθρώπινες ιστορίες της καθημερινής ζωής. Αγώνας για επιβίωση, για δουλειά, για ένα κρεβάτι στο νοσοκομείο, για τρεχούμενο νερό στο σπίτι. Αγώνας ενάντια σ αυταρχικούς γονείς, στο σκοταδιστικό σχολείο, στην κουτσομπολίστικη κοινωνία. Είκοσι μία ιστορίες, γραμμένες με χιούμορ, όπου οι χαρακτήρες πολεμάνε μέσα από αντιξοότητες να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους, να επιπλεύσουν. Αστυγραφία· ο απόηχος μιας αστικής επαρχιακής κοινωνίας και μιας εποχής που σβήνουν σιγά σιγά, με το μάτι ενός παρατηρητή, που σημειώνει το κάθε τι: τους χώρους, τις συνήθειες, τους έρωτες, τα τραγούδια, τους χορούς, τη διατροφή, τις διαστροφές τους. Είκοσι ένας μονόλογοι που μας κάνουν να θυμηθούμε τους Έλληνες μικροαστούς, την πολυπληθέστερη τάξη στη χώρα μας, της οποίας είμαστε οι περισσότεροι παιδιά.