Ρέκβιεμ για ένα φίλο

Σκληρές, δώσε, κουβέντες που πονούν./ Και λόγια μετουσιωμένα./ Κάνε το τραγουδάκι μου έναν/ ρόγχο παιδιού./ Δος μου/ τον άρτο σου τον επιούσιο· κι ακόμα/ σκόρπισε στάχτη, σκόρπισε χώμα/ εκεί που θα πατήσει ο υιός μου./ Εάν εξέλθει από τα χείλη μου το πνεύμα,/ στείλε πνοή βέβηλου ύμνου./ Και κάνε το αίμα/ ρόδο της άμμου ταπεινό λουλούδι της ερήμου. (από τη σελ. 17 του βιβλίου)