Ιστορίες με σκύλους

Η συμφιλίωση, Το παραμύθιασμα, Η εξαφάνιση της Μπέτσυς και Καλοκαιρινός Κινηματογράφος. Τέσσερις μεγάλες ιστορίες με κοινό τους παρονομαστή την ανθρώπινη περιπέτεια, τον έρωτα, τη μοναξιά, το τέλος της νεότητας. Το ύφος των ιστοριών κρύβει κάτω από ένα συχνά ιερόσυλο χιούμορ μια βαθύτερη ποιητική διάθεση, και η παραδοσιακή γραφή τους συνδυάζει τον ρεαλισμό με το φανταστικό κλίμα του κόσμου των ονείρων. Τα πρόσωπα της ιστορίας αυτής πρέπει να είναι κιόλας αρκετά αντιπαθή, αρχίζοντας από τους ακόλουθους της συνοδείας μου: ο Σκύλος, που είναι σκύλος αλλά αφύσικος γιατί σκέφτεται και μιλά σαν άνθρωπος κι επιπλέον συχνά βαδίζει όρθιος ή κάθεται με σταυρωμένα τα πόδια όπως εμείς∙ το Αρκάου γιατί είναι αρκάου και τίποτα δεν υπάρχει πιο αφύσικο από δαύτα είτε στον κόσμο των ανθρώπων είτε των ζώων, τίποτα πιο άσκημο και κακό∙ εγώ, τέλος, γιατί ενώ έχω μορφή ανθρώπου, δεν έχω ούτε αισθήματα κανενός είδους, ούτε σκέψεις πολύ σημαντικές να κάνω ή να μεταδώσω (αυτό πρέπει κιόλας να έχει γίνει αντιληπτό) παρά κινούμαι και δρω στα περιθώρια της ζωής άλλων ανθρώπων που έτυχε να με γνωρίσουν, προκαλώντας παντού και πάντα μόνο καταστροφές στον ψυχικό τους κόσμο – τις χειρότερες, απ’ ό,τι λένε, που υπάρχουν.