Μαύρος Σεπτέμβρης

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 η Μέση Ανατολή είναι καζάνι που βράζει. Στη Βηρυτό, Αμερικάνοι υπάλληλοι της CIA, νεαροί Γερμανοί ιδεαλιστές επαναστάτες, Λιβανέζοι από τη φτωχή επαρχία, Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, ζουν όλοι στο χείλος μιας επικείμενης καταστροφής, σε μια ατμόσφαιρα κοινωνικοπολιτικά τεταμένη, που φωτίζεται από τις λάμψεις των εκρήξεων. Συμμορίες του υποκόσμου, πολιτικές ομάδες, θρησκευτικά κινήματα, τρομοκρατικά δίκτυα αποτελούν κόμπους σε ένα χαοτικό υφαντό, που διατηρεί εξωτερικά τη λάμψη των παραλιακών πολυτελών ξενοδοχείων και της τουριστικής κίνησης, ενώ από κάτω μυρίζει μπαρούτι. Ο Σέρκο Φατάχ, περιγράφοντας λεπτομερώς εικόνες και συναισθήματα, κατεβαίνει στο επίπεδο των ανθρώπων· δεν ασχολείται τόσο με τα γεγονότα, όσο με τη ματιά των χαρακτήρων του σε αυτά. Διαλέγει να ρίξει φως σε κίνητρα εσωτερικά, προσωπικά, και μας δίνει στοιχεία για την κατανόηση μιας κατάστασης που παραμένει επί δεκαετίες στη διεθνή επικαιρότητα.