Και τώρα οι δυο μας

"Λέξεις και εικόνες που αφηγούνται λοξές πραγματικότητες, θραυσμένες καταστάσεις, κόσμους κατακερματισμένους προκειμένου, ακριβώς, οι λέξεις και οι εικόνες να επανασυνδέσουν τα θραύσματα, να μπολιάσουν με λογική το παράλογο, να μας εξοικειώσουν με το ανοίκειο, να μας ωθήσουν -όπως κάνει κάθε καλλιτεχνικό εγχείρημα- να δούμε τον κόσμο πίσω από την ενδεδυμένη με κυριακάτικα εμφάνειά του, να διεισδύσουμε στην εσώτερη ουσία του, και, αφού περιπλανηθούμε στο έξω διάστημα, να γίνουμε, όπως καλούσε ο Alexander Trocchi [1925-1984] «κοσμοναύτες του έσω διαστήματος» [cosmonauts of inner space]".

Στο διττό σύμπαν της Χλόης και της Βίβιαν οι βεβαιότητες διαρρηγνύονται για να ανασυντεθούν παραλλαγμένες πλουτίζοντας τους τρόπους μας να μπαινοβγαίνουμε στη μέρα και στη νύχτα, να ελισσόμαστε ανάμεσα στα φώτα και τις σκιές, να διευρύνουμε το πώς δεξιωνόμαστε αυτό που είναι μπροστά στα μάτια μας και να του προσφέρουμε νέες δυνατότητες και διαστάσεις.

// Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

 ποιητής, μεταφραστής, συγγραφέας