Ο διχασμένος εαυτός

Ο "ξένος", αποξενωμένος από τον εαυτό του και την κοινωνία, δεν μπορεί να βιώσει ούτε τον εαυτό του ούτε τους άλλους σαν "πραγματικότητα". Δημιουργεί ένα ψεύτικο εαυτό και μ αυτόν αντιμετωπίζει τόσο τον εξωτερικό κόσμο όσο και την δική του απόγνωση. Η αποσύνθεση του πραγματικού του εαυτού συμβαδίζει με την αυξανόμενη εξωπραγματικότητα του ψεύτικου εαυτού του μέχρι που, στα έσχατα όρια της σχιζοφρενικής κατάρρευσης, αποσυντίθεται ολόκληρη η προσωπικότητά του.