Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας

Η Ελληνική και η Κινέζικη είναι οι μοναδικές ομιλούμενες γλώσσες, ακόμη και σήμερα, των οποίων η ύπαρξη είναι γνωστή εδώ και 3.500 χρόνια. Δεν είναι οι μοναδικές γλώσσες του πολιτισμού που ομιλούνταν και γράφονταν επί αιώνες, όπως τα Σουμερικά, τα Αιγυπτιακά, τα Εβραϊκά ή τα Αραβικά κ.λπ., αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία πως, αν κρίνουμε από την επίδραση που άσκησαν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, ακόμα και σήμερα σε όλες τις γλώσσες, η Ελληνική είναι η πρώτη γλώσσα του κόσμου.

Τα ελληνικά δεν εξακολουθούν να ζουν σήμερα μόνο στην Ελλάδα, αλλά έχουν μία δεύτερη ζωή: το αλφάβητό τους, το λεξιλόγιό τους, το συντακτικό τους, τα λογοτεχνικά τους είδη είναι παρόντα σε όλες τις γλώσσες.

Αυτή η ιστορία της Ελληνικής γλώσσας, από τις απαρχές ως τις μέρες μας, αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μελετάται η Ελληνική γλώσσα, ξεκινώντας από την Ινδοευρωπαϊκή και καταλήγοντας στα κοινά Ελληνικά της Αττικής. Στο δεύτερο μέρος εξετάζεται η προέλευση και η ιστορία αυτής της Κοινής, η κοινή γλώσσα, που παράγεται από την Αττική, και αυτή των παραλλαγών από την ελληνιστική εποχή μέχρι σήμερα, μέσω της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής Εποχής.

Αλλά και στα δύο μέρη δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη δημιουργία και τη διάδοση της Ελληνικής ως επιστημονικής γλώσσας, που διείσδυσε σ όλες τις γλώσσες, είτε άμεσα, είτε μέσω ενδιάμεσων γλωσσών.