Ένα μαύρο βότσαλο που το έλεγαν Μαυρίκιο

Στην κάτασπρη παραλία του όμορφου νησιού ο Μαυρίκιος ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα. «Γιατί, Θεέ μου, να μην είμαι κι εγώ σαν όλους τους άλλους;» αναρωτιέται με παράπονο κάθε φορά που τ άλλα βότσαλα του ραγίζουν την καρδιά με τα ειρωνικά τους σχόλια. Μα, όταν τον αγγίξουν δυο μαγικά παιδικά χεράκια, σαν κάτι ν αλλάζει... Η μελένια του πριγκίπισσα, ο καθηγητής κι ένα φανταστικό ταξίδι θα του μάθουν πως η διαφορά δε σημαίνει απαραίτητα και δυστυχία, ίσα ίσα, μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή. Αρκεί η καρδιά μας να ναι έτοιμη να τη δεχτεί...