Ορφέας και Ευρυδίκη

Τόσο γλυκιά ήταν η φωνή του Ορφέα, που μαγεμένες τον άκουγαν οι πέτρες. Ασάλευτος έμενε ο καταρράκτης όταν άρχιζε το τραγούδι. Οι μελωδίες του είχαν τόση δύναμη, που ακόμα και τα δέντρα έτρεχαν ξοπίσω του. Αλλά και τ άγρια θηρία έβγαιναν από τις ερημιές τους, περνούσαν γκρεμούς και ρουμάνια κι έρχονταν ήρεμα να κάτσουν στα πόδια του Ορφέα, ν ακούσουν το τραγούδι του.