Να ζεις μαζί ή να μη ζεις;

"Ποιο είναι το πρόβλημα;" "Εμείς" "Εμείς;" "Εμείς", είπε η Μελ. "Ας μιλήσουμε για μας". Ξαφνικά, στα είκοσι οκτώ του χρόνια, ο Ντάφυ, που έχει μάθει ν αποφεύγει κάθε ευθύνη, συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να μείνει έφηβος για πάντα. Η προσωρινή δουλειά του πάει να γίνει μόνιμη, τα μαλλιά του έχουν αρχίσει να αραιώνουν. Και σαν να μην έφταναν αυτά, η κοπελιά του, η Μελ, θέλει να αρραβωνιαστούν. Όμως οι εξορμήσεις σε επιπλάδικα, τα τραπεζώματα με παντρεμένα ζευγάρια και οι συζητήσεις για μωρά προκαλούν στον Ντάφυ ρίγη τρόμου. Πώς είναι δυνατό να βάλει το χέρι στην καρδιά και να πει στη Μελ "δέχομαι", παρ όλο που ξέρει πως είναι η γυναίκα της ζωής του;