Διηγήματα για το τέλος της μέρας

Στο πρώτο του βιβλίο, το οποίο αποτελεί μία συλλογή από είκοσι οκτώ διηγήματα, ο συγγραφέας κατορθώνει να φωτίσει την ανθρώπινη ψυχή γράφοντας για τους έρωτες, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, των ανθρώπων της διπλανής πόρτας, των δικών μας ανθρώπων. Ο αναγνώστης βαδίζει στα χνάρια των ηρώων των ιστοριών και γεύεται μαζί τους όλα όσα κάνουν τη ζωή των ηρώων, αλλά και τη δική του ζωή μοναδική. Από τον ανεκπλήρωτο έρωτα μέχρι τη βίωση της αληθινής αγάπης, η εικονολογική γλώσσα του συγγραφέα καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο και αμετάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο τελευταίος μάλιστα θα εκπλαγεί ευχάριστα όταν δει ότι διάβασε τις είκοσι οχτώ αυτές σύντομες ιστορίες απνευστί.
Τα κείμενα του Αλέξανδρου Βαναργιώτη, γραμμένα με ευαισθησία, λυρισμό και ρομαντική διάθεση, ακολουθούν τους νόμους της καρδιάς, νόμους που η λογική αδυνατεί να παρακολουθήσει. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν βγει από την καρδιά του συγγραφέα και προσφέρονται απλόχερα σε όποιον είναι ανοιχτός σε τέτοιου είδους προσφορές. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι διαβάζοντας κανείς τα κείμενα, δεν θα θέλει να τελειώσουν. Επειδή, όμως, όλα τα ωραία τελειώνουν κάποτε, η μόνη λύση είναι να τα διαβάσει κάποιος από την αρχή. Στην περίπτωση των «διηγημάτων για το τέλος της μέρας», και είναι ελάχιστες αυτές οι περιπτώσεις στη σύγχρονη λογοτεχνία, ξαναδιαβάζει κανείς τα κείμενα με ευχαρίστηση. Βέβαια, μπορεί κανείς να περιμένει το επόμενο κείμενο του νεοφώτιστου συγγραφέα, ο οποίος φαίνεται ότι έχει ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του.
Με τα κείμενά του ο Αλέξανδρος Βαναργιώτης επιχειρεί να φωτίσει και να αναδείξει την ποίηση, την ποιητική πραγματικότητα της καθημερινότητας, η οποία βρίσκεται κρυμμένη στις ζωές κάποιων ανθρώπων, αλλά και παντού γύρω μας. Τα διηγήματα που περιέχονται στην παρούσα έκδοση μας καλούν να σταθούμε εκστατικοί μπροστά στο θαύμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Και το κάλεσμα αυτό είναι τόσο ηχηρό και τόσο μελωδικό, που δύσκολα θα μπορέσει κανείς να αντισταθεί.