Εβραϊκή ιστορία και μνήμη

Ο συλλογικός αυτός τόμος θίγει ζητήματα σχέσεων μνήμης και ιστορίας, με αφετηρία στοχασμού το κορυφαίο γεγονός φρίκης της ευρωπαϊκής ιστορίας του 20ου αιώνα, τη γενοκτονία των Ευρωπαίων Εβραίων από το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας. Σήμερα, πάνω από πενήντα χρόνια μετά το τέλος του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου και την αποκάλυψη της ύπαρξης και της φύσης των στρατοπέδων εξοντώσεως, η συζήτηση γύρω από τα θέματα αυτά έχει αναζωπυρωθεί διεθνώς περισσότερο από ποτέ. Πώς προσεγγίζεται το γεγονός της οργανωμένης αυτής γενοκτονίας από την άποψη της ιστοριογραφίας, της διδασκαλίας του στις νεώτερες γενιές, της συντήρησης της μνήμης του μέσα από μουσεία; Πώς ορίζονται οι σχέσεις ιστορίας και μνήμης, καθώς είναι ακόμη εν ζωή ένας μεγάλος αριθμός επιζώντων από τα στρατόπεδα; Πότε η μνήμη γίνεται καταχρηστική, άρα προσκολλημένη στο παρελθόν και άγονη; Στα ερωτήματα αυτά επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις οι συγγραφείς των πέντε κειμένων, συμβάλλοντας έτσι στη διεθνή συζήτηση.