Οι επιβάτες του φεγγαριού

Εξαιρετικό

Αλήθεια πότε σπάει η καθημερινότητά μας ή μάλλον πότε αισθανόμαστε ότι υπάρχουμε, με το υπάρχω να σημαίνει όλα όσα μπορώ να γίνω, όλα όσα είμαι ικανός να κάνω ή υπάρχω ,είμαι μέσα στον κόσμο; Ο Άγγελος Αντωνόπουλος, μας καλεί σ ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Το μυθιστόρημα ανιχνεύει, εικάζει ίσως, τα αίτια της μοναξιάς ή την καθημερινότητα που αν δε σημαίνει τίποτε άλλο ,σημαίνει τουλάχιστον, σπατάλη χρόνου. Όλα είναι ίδια μέχρις ότου μια καινούρια σχέση, μια αλλαγή ή μια εγγενής έξαρση, συνυφασμένη με την ιδιοσυγκρασία του ήρωα, θα αναδείξει τον άλλον! Συναισθηματική απογείωση θα το λέγαμε ,με μάτια που κοιτάνε τον ουρανό, το φεγγάρι, και ταξιδεύουν προς αυτό ή που κάποια στιγμή θα διαπιστώσουν ότι οι άνθρωποι έφτιαξαν πανύψηλα σπίτια σε σημείο που να βλέπουν κάτω τη γη σαν επιβάτες του φεγγαριού. Επιβεβαιώνεται ο Βρετανός μυθιστοριογράφος Τζον Φάουλς: «Ως άνθρωποι πρέπει να αποδεχθούμε με μεγαλύτερη καθαρότητα ότι οφείλει να αλλάζει κανείς για να ζήσει και ακόμη περισσότερο να απολαύσει τη ζωή». To «Οι επιβάτες του φεγγαριού», τίτλος εικονοπλαστικός, προδηλωτικός μιας πετυχημένης θεατρικής παράστασης! Δεν αντανακλά απλά μια κοινωνία ή τις κοινωνίες αλλά μας αφήνει να φανταστούμε όσα αποκαλύπτουν τις δομές της κοινωνίας! Ανακαλύπτει κανείς την κοσμοθεωρία του συγγραφέα, που επέλεξε αυτό το σενάριο και όρισε αυτά τα πρόσωπα δράσης, για να επικοινωνήσει μαζί μας, προκειμένου να μας μεταδώσει όσα εκείνος σκεπτόταν και τα έκανε πράξη με την έκδοση του παρόντος βιβλίου. Εύχομαι να ακούσουμε και να δούμε εφεξής να μετουσιώνονται οι λέξεις του κειμένου σε δρώμενα με υπαρξιακή σημασιολογική φόρτιση. Το μυθιστόρημα μπορεί να συμπληρωθεί , να συνοδευτεί από άλλα δύο γιατί είναι αδύνατον να μας είπε στις σελίδες ενός βιβλίου όσα είδε, άκουσε και συλλογίστηκε ο συγγραφέας, φτιάχνοντας έτσι μια τριλογία με τίτλο,λέω εγώ, Μετέωρες Πολιτείες. Αναμένουμε. Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά συγγραφέας, κριτικός, φιλόλογος

από Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά στις 02/02/2013

Οι επιβάτες του φεγγαριού