Δοκίμια #2

Ο κορυφαίος υπερβατιστής R.W. Emerson, ο γλαφυρός δοκιμιογράφος κι ο επιδέξιος ρήτορας, για μερικούς μάλιστα ο μεγαλύτερος Αμερικανός φιλόσοφος, δεν ήταν για τις προηγούμενες γενιές μια προσωπικότητα άγνωστη στον τόπο μας. Πολύ περισσότερο η συμβολή των ιδεών του στη διαμόρφωση της αμερικάνικης ταυτότητας στάθηκε καθοριστική για την πνευματική συγκρότηση ολόκληρης της Δύσης μέσα στους τελευταίους δύο αιώνες. Αναχωρητισμός και κοινωνική παρέμβαση, ατομιστικές θεωρήσεις και αυτονομιστικές τάσεις, διαμαρτυρία και πρώιμες οικολογικές διακηρύξεις της μεταπολεμικής νεολαίας, εκπαιδευτικές ουτοπίες κι εξεγέρσεις βυθίζουν σημαντικό μέρος από τις ρίζες τους στη διδασκαλία του εμπνευσμένου στοχαστή της Νέας Αγγλίας. Την αλήθεια του όμως θα την βρει κανείς αποκλειστικά σχεδόν στο φλογερό του ενδιαφέρον για την ανεπανάληπτη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου, στα δικαιώματά του μέσα σε μια δύσκολη ζωή, στην υποχρέωσή του να ευτυχήσει και να προκόψει σε αγαστή συνεργασία με τη φύση, το κοινωνικό περιβάλλον και την ψυχή του. Η επιλογή αυτή από τα κείμενα αθροίζει σε δύο τόμους την προσφορά δύο εκλεκτών μεταφραστών, σαράντα χρόνια μετά την τελευταία αυτοτελή εμφάνιση του εμερσονικού λόγου στη γλώσσα μας.