#Bookblog

Νίκος Παναγιωτόπουλος, ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ, Μεταίχμιο

Θα με μισήσεις, θα δεις...
Όπως μίσησα εγώ τον πατέρα μου, για να τον ξαναγαπήσω κάποτε - πολύ αργά.
Όπως μίσησε κι εκείνος τον δικό του.
Θα με μισήσεις και θα μου φύγεις.
Θα νιώσεις ολομόναχος.
Θα νιώσεις αδικημένος.
Δεν θα είναι δικό σου το φταίξιμο.
Ούτε δικό μου ήταν.
Ούτε δικό του.
Κανείς μας δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.
Θα ήθελα να μπορούσα να σου τα εξηγήω αυτά, αλλά δεν θα ακούς.
Δεν θα θες ν΄ακούσεις τίποτε γιατί θα με μισείς.
Ακόμα κι αν δεν γίνει έτσι, ακόμα κι αν δεν φύγεις, θα με μισήσεις γιατί έμεινες...
Δεν υπάρχει τρόπος να σε πείσω να μην κάνεις μαζί μου ό,τι έκανα εγώ μ εκείνον.
Δεν υπάρχει τρόπος να σε πείσω να βιαστούμε.
Αν προλάβω θα σου μιλήσω - θα σου πω την ιστορία του παππού σου, που είναι και η ιστορία του πατέρα σου.
Αλλιώς, θα έρθει το φάντασμά μου να σε βρει, μια μέρα που θα ΄σαι ολομόναχος, και θα σου πιάσει τρυφερά το χέρι και θα σου πει όσα εγώ δεν πρόφτασα.
Ή θα διαβάσεις αυτό το βιβλιαράκι...






© 2024 PROSPERUS Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
  ^