#Bookblog

Η Ντορίνα Παπαλιού γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία στο Brown University των ΗΠΑ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Το πρώτο της μυθιστόρημα, Γκάτερ (Κέδρος), κέρδισε το βραβείο IBBY 2008, καλύτερου νεανικού μυθιστορήματος. Ακολούθησε το μυθιστόρημα Το Απαραίτητο Φως από τις Εκδόσεις Ίκαρος. Στη δουλειά της συμπεριλαμβάνονται μια μελέτη πάνω στην προφορική αφήγηση, Άκου μια Ιστορία: Η Παραδοσιακή Τέχνη της Προφορικής Αφήγησης και η Αναβίωσή της στις Μέρες μας (Ακρίτας), διηγήματα, καθώς και παιδικά εικονογραφημένα βιβλία. H διατριβή της στο Cambridge με τίτλο Τελετουργία και Πολιτική στο Ελληνικό Θέατρο Σκιών, μια συγκριτική μελέτη ανάμεσα στο λαϊκό ινδονησιακό θέατρο Ludruk και στον ελληνικό Καραγκιόζη, αποτέλεσε την έμπνευσή της και τη βάση για να στήσει την πρώτη πλήρη ιστοσελίδα για το θέατρο σκιών www.greekshadows.com, όπως και την έκδοση του CD-ROM Καραγκιόζης: Η Μαγεία του Θεάτρου Σκιών από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. >>


***
Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Η εσωστρέφεια.

Ποια αρετή προτιμάτε σ έναν άντρα;
Την πλήρη απουσία εγωκεντρισμού.

Ποια αρετή προτιμάτε σε μια γυναίκα;
Την αυτοπεποίθηση.

Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Πως όλοι τους, ανεξαρτήτως ηλικίας, δεν το βάζουν κάτω, δημιουργούν, oραματίζονται, δεν παύουν να ονειρεύονται. Εκτιμώ το πόσο απλό και αυθόρμητο είναι να είμαστε φίλοι, χωρίς να καταβάλει κανείς προσπάθεια.

Το βασικό σας ελάττωμα;
Δε λέω εύκολα την άποψή μου.

Η βασική σας απασχόληση;
Το γράψιμο, η οικογένειά μου.

Τι είναι για σας ευτυχία;
Η απόλυτη ελευθερία.

Τι είναι για σας δυστυχία;
O θάνατος ενός παιδιού.

Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας, ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Για μια συναυλία έστω, ο Joshua Bell.

Ποιος θα ήταν για σας ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Μια άλλη Ελλάδα, αυτή που εγώ ονειρεύομαι.

Το αγαπημένο σας χρώμα;
Το λευκό, σε όλες του τις αποχρώσεις.

Το αγαπημένο σας λουλούδι;
Οι άγριες Ίριδες, εκείνες οι μωβ Ίριδες που τυχαίνει να συναντήσεις την άνοιξη μες τα χωράφια των κυκλαδίτικων νησιών, λίγο πριν τις πνίξουν οι παπαρούνες και τα άγρια χαμομήλια.

Το αγαπημένο σας πουλί;
Ο αιγαιόγλαρος. Επιστημονικά: Larus audouinii

Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Εκείνους στους οποίους συστηματικά επιστρέφω, ανοίγοντας σε μια τυχαία σελίδα τα βιβλία τους, να ξαναδιαβάσω, ενίοτε και για να αντιγράψω μια φράση, μια παράγραφο ή και σελίδες, να νιώσω βαθύτερα το ύφος, την γλώσσα, την ενέργεια του γραψίματός τους που τόσο με συνεπαίρνει. Πάνω πάνω στη στοίβα, ο Μπόρχες, δυστυχώς σε μετάφραση.

Οι αγαπημένοι σας ποιητές;
Χθες διάβασα ξανά το σονέτο 18 του Σαίξπηρ. Είναι εθιστικό.

Οι αγαπημένοι σας ήρωες από την λογοτεχνία;
Πάντα θα με προβληματίζει η μορφή του Άμλετ και θα με αναστατώνει ο Φάουστ. Μικρή λάτρευα τον Τεντέν, διάβαζα κόμικς με μανία.

Οι αγαπημένες σας ηρωίδες από την λογοτεχνία;
Από την κλασική λογοτεχνία του 19ου αιώνα, ποτέ δεν ταυτίστηκα με την επαναστατικότητα, την εσωτερική αναζήτηση και τις νευρώσεις της Άννας Καρένινας. Ο ατομικισμός, το πάθος κι ο σύνθετος δυναμικός χαρακτήρας της Τζέιν Έιρ βρίσκω πως έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Στην παιδική λογοτεχνία, ξεχωρίζω τη Ματίλντα του Roald Dahl.

Οι αγαπημένοι σας συνθέτες;
Αυτή την εποχή, ο Arvo Part, o Abel Korzeniowski για την μουσική που έγραψε στην ταινία του Carlo Carlei “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” κι ο Max Richter για το δίσκο του “Μemoryhouse” και τις “Τέσσερις Εποχές” του Vivaldi, σε δική του επανασύνθεση. Σταθερά, το ¡¡Tannhauser¢¢ του Wagner, το ¡¡Requiem¢¢ του Mozart, o Bela Bartok, ο Schubert, o Shostakovich, o Stravinski, o Henri Satie και φυσικά ο Γιάννης Χρήστου. Όταν ακόμη έπαιζα βιολί, πάλευα με τα κομμάτια του Τelemann και του Bach. Δεν τα δικαίωσα ποτέ.

Οι αγαπημένοι σας ζωγράφοι;
Οι Iμπρεσιονιστές, πάντοτε. Aπό την Ιταλική Αναγέννηση, ξεχωρίζω την τοιχογραφία του Benozzo Gozzoli, “Η Εφιππη Πομπή των Τριών Μάγων”, στο Παρεκκλήσι των Μεδίκων στην Φλωρεντία, τον Giotto και τον Fra Angelico.

Οι ήρωες σας από την πραγματική ζωή;
H οικογένειά μου.

Οι αγαπημένες σας ηρωίδες από την παγκόσμια ιστορία;
Εκείνες που συνέβαλαν στο να αλλάξει προς το καλύτερο, έστω και στο ελάχιστο, ο κόσμος όπως τον γνώριζαν τότε, στην επιστήμη, στην τέχνη, στη σκέψη.

Το αγαπημένο σας όνομα;
Το ίδιο όνομα μπορεί να είναι αγαπητό και συνάμα μισητό. Ανάλογα ποιος το φέρει.

Τι μισείτε περισσότερο;
Τον φανατισμό, σε όλες του τις εκφάνσεις, θρησκευτικό, πολιτικό, στα απλά και στα μεγάλα ζητήματα.

Ποιες ιστορικές προσωπικότητες αντιπαθείτε περισσότερο;
Εκείνους που επιβάλλουν ή εκθειάζουν κι εξωραΐζουν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Ποιο στρατιωτικό γεγονός θαυμάζετε περισσότερο;
D Day, την απόβαση στη Νορμανδία.

Με ποιο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένη;
Της ζωγραφικής.

Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Ανώδυνα, με αξιοπρέπεια.

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Αγωνίας, αμφισβήτησης κι ονειροπόλησης.

Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε αυτά των καλών προθέσεων.

Το αγαπημένο σας motto;
Αυτό τον καιρό, κάτι για το γράψιμο:
“Αρχίζεις με κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο στο νου, και πριν καλά καλά το καταλάβεις έχεις δημιουργήσει έναν τύπο ανθρώπου. Αρχίζεις με έναν τύπο ανθρώπου, και θα δεις πως δεν έχεις δημιουργήσει τίποτα”. F. Scott Fitzgerald


***
Αμφιλεγόμενο, πολυσυζητημένο, απλοποιημένο αλλά όχι απλό, το «Ερωτηματολόγιο του Προυστ» είναι ένα τεστ προσωπικότητας που χρησιμοποιείται εδώ και 120 περίπου χρόνια με αρκετές διαφοροποιήσεις α λα καρτ και προκαλεί αμείωτο ενδιαφέρον.