Η ζωή που δε διάλεξε

Αυτός ο καινούριος κόσμος φαντάζει αόρατος μέσα στην ορατότητα της πραγματικότητας. Νιώθει επίλεκτη, γέννημα αντίδρασης στο μίσος. Η πραγματική της οικογένεια, από ένα μίσος που εδραιώθηκε στο φόβο του κοινωνικού σκανδάλου και των συνεπειών που θα είχε στη δημόσια εικόνα της γιαγιάς, αποφάσισε να την απαρνηθεί, με τρόπο απάνθρωπο, με βίαιο ξερίζωμα. Επιλέχτηκε, άραγε, από τους θετούς γονείς της σαν στήριγμα για τα γηρατειά τους, που δεν τους έλαχε να ζήσουν, ή από φιλάνθρωπα αισθήματα; Όπως και να χει, νιώθει επίλεκτη. Και τώρα, αυτός ο απροσδόκητος παππούς, ο πολύς Όθωνας Φωτίου, την επέλεξε για να εκδικηθεί την καριερίστα πρωταγωνίστρια σύζυγό του, που πάλεψε να κρατήσει το θρόνο των σταρ. Η Έλντα πνίγεται. Αισθάνεται παγιδευμένη σ ένα χορό Αρλεκίνων, που παλεύουν να διατηρήσουν τον ήχο απ το κουδουνάκι στην άκρη του καπέλου τους, έναν ήχο δεσπόζοντα σ ένα ατέλειωτο μπαλ μασκέ, που οι έρωτες δένονται σε γαϊτανάκι, μαζί με τις δικές της ερωτικές επιλογές.