Η αρπαγή του πλούτου

Στη χώρα μας επικρατεί ένα σύστημα "άγριου πλουτισμού", που δεν βασίζεται στην αύξηση της παραγωγής, αλλά στην αρπαγή των πόρων και των εισοδημάτων, στην απομύζηση του δυναμικού ολόκληρης της κοινωνίας, μέσω προνομιακών συμβάσεων με το Δημόσιο, μέσω του δανεισμού και της καταχρέωσης των οφειλετών. Με πρόσχημα τη σύγκλιση με την Ευρώπη και τη προσαρμογή στην παγκοσμιοποίηση, εξαπολύεται ατέλειωτη επίθεση κατά του εισοδήματος, κατά του τρόπου ζωής και του πολιτισμού των εργαζομένων. Εκτρέφονται συγκροτήματα μεγάλου πλούτου, με τη συνενοχή της κρατικής εξουσίας, με παράλληλη επέκταση της φτώχειας και των αποκλεισμών. Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη, όμως η τάξη του χρήματος αντιγράφει λατινο-αμερικανικά πρότυπα και καθηλώνει την κοινωνία σε ασιατικά. Μια "νέα δουλοπαροικία" αναδύεται στη χώρα μας: η εργασία δεν βελτιώνει τις συνθήκες ζωής του εργαζομένου, αλλά εκείνες των πιστωτών του. Αλαζονεία του πλούτου, ενοχοποίηση των θυμάτων. Μοναδική ελπίδα: εκείνη που πηγάζει από την απελπισία. Το σημερινό σύστημα δεν εξασφαλίζει την αναπαραγωγή του, δεν έχει προοπτική και φέρει ημερομηνία λήξεως.