H. P. Lovecraft #4: Τρόμος στο Ντάνγουιτς. Η κατάθεση του Ράντολφ Κάρτερ

Χωρίς ο ταξιδιώτης να ξέρει το γιατί, διστάζει να ζητήσει οδηγίες από τις ροζιασμένες, μοναχικές φιγούρες που εμφανίζονται πού και πού στα γκρεμισμένα κεφαλόσκαλα ή στα πετρώδη βοσκοτόπια πάνω στις πλαγιές. Αυτές οι μορφές είναι τόσο σιωπηλές και φευγαλέες που νιώθει κανείς πως έρχεται αντιμέτωπος με κάτι επικίνδυνο, κάτι που καλύτερα να μην έχει καμία σχέση μαζί του.

Δεν διαστρέβλωσα ούτε προσπάθησα να αποσιωπήσω το παραμικρό κι αν στην κατάθεσή μου εξακολουθούν να υπάρχουν ασάφειες είναι επειδή ένα σκούρο σύννεφο έχει σκεπάσει το μυαλό μου – ένα σύννεφο και μαζί όλη η νεφελώδης φύση της φρικτής εμπειρίας που έζησα.