Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και ο κινηματογράφος

Η αφήγηση του Σολδάτου ακολουθεί κατά κανόνα τους χρονικούς σταθμούς των ταινιών όπου συμμετέχει ο Καμπανέλλης. Ως προς τη μορφή της, διακρίνεται από έναν ιδιάζοντα κινηματογραφικό βηματισμό: είναι μεστή από αναφορές, αιφνιδιάζει ενίοτε με ακαριαίους χαρακτηρισμούς, αναπτύσσεται με τρόπο λιτό, σαφή αλλά και συνδηλωτικό, καθώς εννοούνται πάντα πολύ περισσότερα απ’ όσα αναφέρονται. Μπορεί να κάνει ένα flash back, για να θυμίσει μια διαδοχή περιστατικών ή ένα montage γεγονότων για να αποδώσει συνοπτικά το ειδικό βάρος μιας εποχής. Ο λόγος του είναι κάποτε εξομολογητικός, χιουμοριστικός, στακάτος και ταχύς. [...] Στο βιβλίο αυτό ο Σολδάτος, αξιοποιώντας τις γνώσεις και τις εμπειρίες του ως προς την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, σκιαγραφεί το κινηματογραφικό πορτρέτο του κατά τεκμήριο μεγαλύτερου Έλληνα δραματουργού στον εικοστό αιώνα, ενισχύει τη μικρή σχετική βιβλιογραφία, αποδεικνύει για άλλη μια φορά την αφοσίωσή του στους δημιουργούς του ελληνικού κινηματογράφου και ιδιαίτερα προς τον Καμπανέλλη.