Άπαντα τα θεατρικά

Από τα θεατρικά έργα που είναι το υλικό αυτού του τόμου, μόνο το ένα έχει παρουσιαστεί στο κοινό σε μορφή Αναλογίου. Είναι ο μονόλογος «Ένδοξη ένδεια» που ερμήνευσε η Δέσποινα Σαραφείδου σε σκηνοθεσία της Ρουμπινής Μοσχοχωρίτη, συμμετοχή στον θεσμό του: «Διεθνές Φεστιβάλ Αναλόγιο». Όλα τα άλλα έργα είναι κείμενα που γράφτηκαν με αφορμή την προσωπική μου έρευνα και τον πειραματισμό, με στόχο να γράψω θέατρο που να κοιτά με σύγχρονη ματιά περασμένες επο¬χές και τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες τους. Αν επιχειρήσω να συστήσω, κατά κάποιο τρόπο, τα έργα αυ-τού του τόμου θα έλεγα πως η «Ενδοχώρα», που είναι και το πρώτο θεατρικό έργο που έγραψα, γεννήθηκε με αφορμή ένα τα¬ξίδι μου με τρένο στην Κομοτηνή. Εργαζόμουν εκεί σαν ηθοποιός του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και συσσωρευμένες εμπειρίες από τη ζωή, τόσο στη Βόρειο Ελλάδα όσο και στη Θράκη, έδωσαν το υλικό για το θέμα της «Ενδοχώρας». Αφορμή για να γραφτεί το έργο «Νομπιλιτά» στάθηκε το διάβασμα του μυθιστορήματος Η πρώτη Άνοιξη του Π. Ροδοθέατου. Η υπόθεση αφορά την παράδοση της Κέρκυρας από τους Βενετούς στους Γάλλους και στη συνέχεια την κατάληψη του νησιού από τους Ρωσότουρκους, την άνοιξη του 1797• Το πραγματικό όνομα του συγγραφέα είναι Γεράσιμος Χυτήρης και πρόκειται για τον πατέρα του ποιητή και πολιτικού Τηλέ¬μαχου Χυτήρη. Αν και το θεατρικό έργο έχει δανειστεί μόνο κάποια ονόματα και την εποχή από το μυθιστόρημα, ωστόσο για τη γραφή του ενημέρωσα τον κύριο Τηλέμαχο Χυτήρη, ο οποίος μου είπε πως το μόνο που μου ζητούσε ήταν η αναφο¬ρά στην πηγή μου. Το θεατρικό έργο «Η Κατάθεση» είναι μια δική μου ανάγνωση της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Τα πρόσωπα των ηρώων μου τολ¬μώ να πω πως τα γνώρισα, αφού η σύνθεση των χαρακτήρων τους ακουμπά σε ανθρώπους και γεγονότα που πέρασαν δίπλα μου ή συνυπήρξαν μαζί μου στα χρόνια που μεγάλωνα και συνει¬δητοποιούσα τι συνέβαινε γύρω μου στη γειτονιά και τις πόλεις που ήταν ο τόπος μου. Δεν νομίζω πως χρειάζονται παραπάνω συστάσεις για το υλικό αυτού του τόμου. Οι αναγνώστες από ’δώ και πέρα είναι ελεύθεροι να ταξιδέψουν με τη φαντασία τους σε όσα εκείνη θα τους πάει. Παναγιώτης Μέντης