Η Ζαμπίμπα και ο βασιλιάς

Ο Σαντάμ Χουσεΐν μυθιστοριογράφος; Αυτό κι αν είναι έκπληξη. Μια ιστορία αγάπης η οποία συνοδεύεται από ποιητικούς και φιλοσοφικούς στοχασμούς για τη θέση του άντρα και της γυναίκας, για την εργασία, για την άσκηση εξουσίας, για τη σημασία της ιστορίας. Η Ζαμπίμπα, μια νεαρή κοπέλα ταπεινής καταγωγής, προσκαλείται στο παλάτι από το βασιλιά. Σιγά σιγά αναπτύσσεται μεταξύ τους μια σχέση αγάπης, τόσο δυνατή, που καταφέρνει το ακατόρθωτο: ο βασιλιάς ευαισθητοποιείται και μεταξύ τους αρχίζει ένας διάλογος όλο και πιο προσωπικός και απελευθερωμένος. Κάθε νύχτα, όπως έκανε και η Σεχραζάντ στις Χίλιες και Μία Νύχτες, η Ζαμπίμπα κρατά τη γοητεία και την ερωτική σαγήνη ζωντανές. Δε σταματά όμως μόνο σε αυτό... -Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη: «Ο βασιλιάς», «Η Ζαμπίμπα» και «Ο λαός». Γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι το σμίξιμο μιας απλής κοπέλας και του καλού βασιλιά είναι ένας σαφής υπαινιγμός για το ρόλο του ίδιου του λαού, μοναδικού αληθινού ηγέτη. Η Ζαμπίμπα δηλώνει ότι εκπροσωπεί τη συνείδηση του λαού, μέσω αυτής θα μάθει ο ηγεμόνας τι δέχεται και τι απορρίπτει ο λαός. Και ο βασιλιάς διαβεβαιώνει ότι είναι πρόθυμος να ενωθεί με το λαό... Εκτός από την εξομολόγηση του μοναχικού και δυστυχισμένου βασιλιά, εκτός από την παραδοχή των εγκληματικών παθών που προκαλεί η άσκηση εξουσίας, η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά αυτού του μυθιστορήματος είναι σίγουρα η υπόσχεση της ανατολής της δημοκρατίας, μιας δημοκρατίας που θα ανατείλει χάρη στις γυναίκες.